Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

si successisset coeptis

  • 1 succedo

    succēdo, cessī, cessam, ere [ sub + cedo ]
    1) входить под (что-л.) или внутрь (чего-л.), проникать ( aliquid и alicui rei)
    nubes soli succedunt Lcrоблака заходят под (т. е. застилают) солнце
    s. tumulo terrae Vбыть похороненным
    2) возноситься ( alto caelo V); возвышаться, достигать ( ad summum honorem Lcr); всходить, подниматься ( in montem Lcr)
    fons, quo (= in quem) mare succedit Cs — источник, которого достигает морской прилив
    3) подходить, подступать (muris и muros, ad moenia и moenibus L); идти на приступ ( ad castra hostium L)
    succedentes L — наступающие, нападающие
    4) идти вслед, следовать ( aetas succedit aetati C)
    5) наследовать ( regno PM и patri in regno Just); вступать ( in paternas opes L); замещать, сменять
    in jura affinitatis s. Just — стать в силу брака союзником (чьим-л.)
    defatigatis s. Csсменять уставших
    in stationem s. Csсменять на страже
    alicui successum est C — у кого-л. есть наследник (преемник)
    in locum alicujus s. Cs — занимать чьё-л. место
    6) следовать (во времени), наступать ( tristibus laeta succedunt Hier)
    s. orationi alicujus C — выступать после чьей-л. речи
    7) примыкать ( ad alteram partem Cs); относиться, принадлежать ( comparative generi Q)
    9) давать (получать) исход, складываться ( hoc bene successit Ter)
    alicui melius succedit Pt — кому-л. больше везёт
    10) удаваться, иметь успех ( haec successerunt C)
    si successisset coeptis L — если бы удалось то, что предпринято
    11) попадать, подвергаться (jugo servitutis CJ; dominationi Just)
    sub acumen stili s. C — попадать под остриё стиля, т. е. подвергаться литературной обработке

    Латинско-русский словарь > succedo

  • 2 Удаваться

    - contingere (si mihi contigerit); licere; succedere (haec successerunt; hoc bene successit); procedere; evenire; provenire;

    • если бы удалось то, что предпринято - si successisset coeptis;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Удаваться

  • 3 succedo

    suc-cēdo, cessi, cessum, 3, v. n. and a. ⊂.
    I.
    To go below or under (so mostly poet.; syn. subeo).
    A.
    Lit.
    1.
    In gen., to enter, go under, come under:

    simul ac primum nubes succedere soli Coepere,

    to go under the sun, Lucr. 5, 286; cf. id. 6, 402:

    tectum, cui imbris vitandi causā succederet,

    Cic. Dom. 44, 116:

    maestae Succedunt ramis volucres,

    Val. Fl. 6, 505:

    succedere tectis,

    Ov. M. 2, 766; so,

    tectis,

    id. ib. 8, 549; Verg. A. 1, 627:

    rex jussae succedit aquae,

    Ov. M. 11, 142:

    tecto et umbrae,

    Verg. G. 3, 418:

    antro,

    id. E. 5, 6 and 19:

    tumulo sineret succedere terrae,

    i. e. to be buried, id. A. 11, 103; cf.:

    serpens imo Successit tumulo,

    id. ib. 5, 93.—
    2.
    In partic., to go from under; to go up, mount, ascend:

    alto caelo,

    to mount, ascend, Verg. G. 4, 227:

    in arduum,

    Liv. 5, 43; cf.:

    hoc itinere est fons, quo mare succedit longius,

    Caes. B. C. 2, 24:

    muros,

    Liv. 27, 18, 13; 31, 45, 5; Tac. A. 2, 20; Sil. 10, 597:

    tumulum,

    Liv. 22, 28 et saep. — Absol.:

    erigi scalas jussit ac promptissimum quemque succedere,

    Tac. A. 2, 81.— Poet.:

    in montem succedere silvas Cogebant,

    to retreat to the mountains, Lucr. 5, 1370.—
    B.
    Trop.
    1.
    To come under, submit to any thing:

    omnes sententiae verbaque omnia... sub acumen stili subeant et succedant necesse est,

    Cic. de Or. 1, 33, 151:

    externae dominationi, quam in suis timuerunt, sponte succedunt,

    Just. 8, 2, 2:

    succedoque oneri,

    take up, Verg. A. 2, 723:

    nec qui succederet operi inventus est,

    undertake, Plin. 35, 10, 36, § 92.—
    2.
    To go up, mount, ascend:

    a pedibusque minutatim succedere frigus Non dubitabat,

    Lucr. 6, 1191:

    ad summum honorem,

    id. 5, 1122:

    ille ad superos Succedet famā,

    Verg. A. 12, 235:

    aurum in summum successit honorem,

    Lucr. 5, 1275.—
    II.
    To approach, draw near (class. and freq.).
    A.
    Milit. t. t., to march on, advance, march up to, approach (class. and freq.; cf.: invado, progredior): [p. 1787] sub primam nostram aciem successerunt, Caes. B. G. 1, 24:

    sub montem,

    id. B. C. 1, 45: supra hostium munitionem, Sisenn. ap. Non. 91, 23:

    ad castra hostium infestis signis,

    Liv. 7, 37:

    ad stationes hostium,

    id. 30, 8:

    ad hostium latebras,

    id. 10, 14:

    ad urbem,

    id. 26, 44:

    ad moenia,

    id. 44, 31:

    sub ipsum vallum,

    id. 31, 36, 5:

    ad portūs claustra,

    Curt. 4, 5, 19:

    celeriter ad molem,

    id. 4, 3, 2:

    moenibus,

    Liv. 10, 34; 24, 19:

    munimentis,

    id. 9, 14:

    munitionibus, Auct. B. Alex. 30, 4: portas succedunt,

    Caes. B. G. 2, 6:

    murum,

    Liv. 38, 9.— Absol.:

    classis paulatim successit,

    Tac. A. 3, 1.— Impers. pass.:

    ubicumque iniquo successum est loco,

    Liv. 9, 31.—
    B. 1.
    Lit.:

    ut integri et recentes defatigatis succederent,

    Caes. B. G. 5, 16; 7, 41; id. B. C. 3, 94; cf. Liv. 9, 32; Ov. M. 13, 134:

    in stationem,

    Caes. B. G. 4, 32:

    in pugnam,

    Liv. 9, 27;

    for which, proelio,

    id. 6, 4:

    in paternas opes,

    id. 21, 3:

    in Pompeii locum heres,

    Cic. Phil. 2, 25, 62; cf.:

    Sequani principatum dimiserant. In eorum locum Remi successerant,

    Caes. B. G. 6, 12:

    ego in ejus quem occidissem succederem locum,

    Liv. 40, 12, 13:

    succedam ego vicarius tuo muneri,

    Cic. Verr. 2, 4, 37, § 81; 2, 3, 51, § 120; id. Fam. 3, 3, 1; cf. id. Fl. 14, 33; 21, 49:

    qui regno successit,

    Plin. 36, 27, 70, § 204:

    post ejus mortem frater regno successit,

    Just. 17, 3, 6:

    in hujus locum filia regno successit,

    id. 2, 4, 17;

    but: in regnum,

    id. 7, 2, 2:

    huic Mithridates filius succedit,

    id. 42, 2, 3:

    ad alteram partem succedunt Ubii,

    follow, come next, Caes. B. G. 4, 3.—Of things:

    aspicit in teretes lignum succedere suras,

    Ov. M. 11, 80. — Impers. pass.:

    non solum, quod tibi succederetur, sed quod Gabinio non succederetur,

    Cic. Pis. 36, 88:

    te antea, quam tibi successum esset, decessurum fuisse,

    id. Fam. 3, 6, 2.—
    2.
    Trop.
    a.
    To come or enter into a relation:

    in affinitatis jura,

    Just. 7, 3, 9.—
    b. (α).
    In time:

    successit ipse magnis (oratoribus),

    Cic. Or. 30, 105:

    horum aetati successit Isocrates,

    id. ib. 13, 40; cf.:

    nihil semper floret: aetas succedit aetati,

    id. Phil. 11, 15, 39:

    tertia post illas successit aënea proles,

    Ov. M. 1, 125:

    quorum priores duae probationi succedunt,

    Quint. 3, 9, 1:

    in Italiā violis succedit rosa,

    Plin. 21, 11, 39, § 68: etenim ei succedo orationi, quae, etc., I succeed, I speak after an oration, which, etc., Cic. Balb. 1, 4:

    consules, quo majori gloriae rerum gestarum succedere se cernebant,

    Liv. 4, 11, 2:

    rex... succedens tantae caritati Hieronis,

    id. 24, 5, 1:

    ut bono succedenti regi difficilis aemulatio esset,

    id. 1, 48, 8.—
    (β).
    To follow, take the place of, succeed in value: cujus (purpurae) libra denariis centum venibat... huic successit dibapha Tyria, quae in libras denariis mille non poterat emi, Nep. ap. Plin. 9, 39, 63, § 137:

    in vicem ejus (graminis) succedit decoctum,

    Plin. 24, 19, 118, § 179:

    non numero tantum amissorum civium, sed et dignitati,

    Just. 3, 5, 7:

    filii magnitudini patris successerunt,

    id. 19, 1, 2.— Pass. impers.:

    male gestis rebus alterius successum est,

    Liv. 9, 18, 15.—
    c.
    Hence, to follow the nature or rule of any thing, to belong to a class or category (rare):

    succedere hanc quoque comparativo generi,

    Quint. 3, 10, 4:

    quae omnia succedunt legitimis quaestionibus,

    id. 3, 6, 71.—
    d.
    Pregn.: res (alicui) succedit, or simply succedit, goes on well, is successful, prospers, succeeds (cf. evenit):

    lepide hoc succedit sub manus negotium,

    Plaut. Mil. 3, 2, 59:

    negotium (ei) sub manus,

    id. ib. 4, 4, 7; id. Pers. 4, 1, 2:

    quando hoc bene successit,

    Ter. Ad. 2, 4, 23:

    parum succedit, quod ago,

    id. And. 4, 1, 54:

    pleraque non succedunt,

    Varr. R. R. 3, 9, 16:

    quod res nulla successerat,

    Caes. B. G. 7, 26:

    inceptum non succedebat,

    Liv. 42, 58:

    nihil conceptae temere spei succedebat,

    id. 33, 5, 3:

    voti Phoebus succedere partem Mente dedit,

    Verg. A. 11, 794:

    si prospere prima successerint,

    Just. 9, 3, 7.— Absol.:

    hac non successit: aliā ingrediemur viā,

    Ter. And. 4, 1, 45:

    si quando minus succedet,

    Cic. Or. 28, 98:

    si ex sententiā successerit,

    id. Q. Fr. 2, 14, 1: si proinde, ut ipse mereor, mihi successerit, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 4, 4:

    si successisset coeptis,

    Liv. 25, 37:

    inceptis,

    id. 24, 19:

    fraudi,

    id. 38, 25:

    facinori eorum,

    id. 40, 11 et saep.:

    successurumque Minervae Indoluit,

    Ov. M. 2, 788.— Pass.: cum omnia meā causā velles mihi successa, Cic. Fil. ap. Cic. Fam. 16, 21, 2.— Impers.:

    nolle successum non patribus,

    Liv. 2, 45, 5:

    ubicumque iniquo successum erat loco,

    id. 9, 31, 13 Weissenb. ad loc.

    Lewis & Short latin dictionary > succedo

  • 4 succedo

    succēdo, cessī, cessum, ere, (sub u. cedo), I) unter etw. gehen, von unten hervorgehen, hinaufsteigen, A) eig.: sub umbras, Verg.: tecto, unter das Dach, ins Haus, Cic.: clivum satis arduum, Fronto: tumulo terrae, beerdigt werden, Verg.: fluvio, einlaufen, Verg.: alto caelo, zum hohen Himmel sich aufschwingen, Verg.: tectis succedite nostris, Verg.: pugnae, Verg.: in arduum, Liv. – von lebl. Subjj., fons, quo mare succedit, Caes. – poet., in montem succedere silvas, sich auf die Berge zurückziehen, Lucr. 5, 1368. – B) übtr.: a) unter etwas kommen, sub acumen stili, Cic.: lepide hoc succedit sub manus negotium, ganz herrlich geht das Unternehmen von der Hand, Plaut. (vgl. Brix u. Lorenz Plaut. mil. 873). – b) sich einer Sache unterwerfen, dominationi, Iustin. – c) sich einer Sache unterziehen, oneri, Verg.: operi, Plin. – d) unter etwas gehören, comparativo generi, Quint.: probationi, Quint. – II) nahend an etw. herangehen, A) eig.: 1) als milit. t.t. = unter, gegen usw. etw. anrücken, anmarschieren, sub montem, Caes.: ad castra, ad montes, Liv.: portis, Caes.: moenibus, muris, Liv.: muros, Liv.: aciem, Caes.: tumulum, Liv.: absol., exprobrans metum successit, Liv.: classis paulatim successit, Tac. – impers., ubicumque iniquo successum erat loco, Liv. – 2) an die Stelle jmds. treten, einrücken, jmd. ablösen, jmdm. nachfolgen, ut integri et recentes defatigatis succederent, Caes.: succedere proelio, sich im Kampfe ablösen, Liv.: Lauso, für Lausus in den Kampf eintreten, für Lausus weiterkämpfen, Verg.: in stationem, Caes.: in pugnam, Liv. – B) übtr.: 1) folgen, a) übh.: in locum alcis, Cic.: alci in scholam alcis, Augustin.: in paternas opes, Cic.: succedam ego vicarius muneri tuo, Cic.: succ. alci, Eutr., od. regno, Iustin., od. in alcis locum regno, Iustin., jmdm. in der Regierung nachfolgen: u. so alci in consulatu, Suet.: pass. impers., ne tibi succederetur, abgelöst werdest, einen Nachfolger bekommst, Cic.: ut ei succederetur ante tempus, Suet.: Partiz. subst., succedentes, die Nachfolger (im Amte), Frontin. aqu. 2. –ivon lebl. Subjj., in teretes lignum succedere suras, Ov. met. 11, 80: in locum demortuae carnis viva succedit, Salv. de gub. dei 7, 1, 3. – b) der örtl. Lage nach folgen, ad alteram partem succedunt Ubii, Caes. b.G. 4, 3. § 3. – 2) in ein Verhältnis eintreten, treten, in affinitatis iura, Iustin. 7, 3, 9. – 3) der Zeit nach folgen, nachfolgen, alci, Cic.: aetas aetati succedit, Cic.: tristibus laeta succedunt, Hieron.: orationi, nach einer Redesprechen, Cic. – 4) dem Werte nach folgen, in vicem alcis, Plin.: magnitudini patris, Iustin. – 5) vonstatten gehen, glücken, gelingen (s.M. Müller Anhang II zu Liv. 2, 45, 5), parum succedit quod ago, Ter.: haec prospere succedebant, Cic.: haec propter hiemale tempus minus prospere succedebant, Nep.: res nulla successerat, Caes.: postquam nihil conceptae temere spei succedebat, Liv.: Ggstz., nulla res urget magis attonita et in vires suas prona et sive successit, superba, sive frustratur (schief geht), insana, Sen. de ira 3, 1, 5. – absol., succedit, es geht vonstatten, gelingt, si ex sententia successerit, Cic.: si mihi successerit, Planc. in Cic. ep.: coeptis succedebat, Liv.: inceptis succederet, Liv.: fraudi successisset, Liv.: si talibus ducibus succedat, wenn es so hinginge, Liv. – pass., nolle successum patribus, Liv. 2, 45, 5: cum omnia velles mihi successa, Cic. fil. in Cic. ep. 16, 21, 2. – 6) succedit animo mit folg. Infin., es fällt mir ein, de officiis scribere, Ambros. de off. 1, 7, 23.

    lateinisch-deutsches > succedo

  • 5 succedo

    succēdo, cessī, cessum, ere, (sub u. cedo), I) unter etw. gehen, von unten hervorgehen, hinaufsteigen, A) eig.: sub umbras, Verg.: tecto, unter das Dach, ins Haus, Cic.: clivum satis arduum, Fronto: tumulo terrae, beerdigt werden, Verg.: fluvio, einlaufen, Verg.: alto caelo, zum hohen Himmel sich aufschwingen, Verg.: tectis succedite nostris, Verg.: pugnae, Verg.: in arduum, Liv. – von lebl. Subjj., fons, quo mare succedit, Caes. – poet., in montem succedere silvas, sich auf die Berge zurückziehen, Lucr. 5, 1368. – B) übtr.: a) unter etwas kommen, sub acumen stili, Cic.: lepide hoc succedit sub manus negotium, ganz herrlich geht das Unternehmen von der Hand, Plaut. (vgl. Brix u. Lorenz Plaut. mil. 873). – b) sich einer Sache unterwerfen, dominationi, Iustin. – c) sich einer Sache unterziehen, oneri, Verg.: operi, Plin. – d) unter etwas gehören, comparativo generi, Quint.: probationi, Quint. – II) nahend an etw. herangehen, A) eig.: 1) als milit. t.t. = unter, gegen usw. etw. anrücken, anmarschieren, sub montem, Caes.: ad castra, ad montes, Liv.: portis, Caes.: moenibus, muris, Liv.: muros, Liv.: aciem, Caes.: tumulum, Liv.: absol., exprobrans metum successit, Liv.: classis paulatim successit, Tac. – impers., ubicumque iniquo successum erat loco, Liv. – 2) an die Stelle jmds. treten, einrücken, jmd. ablösen,
    ————
    jmdm. nachfolgen, ut integri et recentes defatigatis succederent, Caes.: succedere proelio, sich im Kampfe ablösen, Liv.: Lauso, für Lausus in den Kampf eintreten, für Lausus weiterkämpfen, Verg.: in stationem, Caes.: in pugnam, Liv. – B) übtr.: 1) folgen, a) übh.: in locum alcis, Cic.: alci in scholam alcis, Augustin.: in paternas opes, Cic.: succedam ego vicarius muneri tuo, Cic.: succ. alci, Eutr., od. regno, Iustin., od. in alcis locum regno, Iustin., jmdm. in der Regierung nachfolgen: u. so alci in consulatu, Suet.: pass. impers., ne tibi succederetur, abgelöst werdest, einen Nachfolger bekommst, Cic.: ut ei succederetur ante tempus, Suet.: Partiz. subst., succedentes, die Nachfolger (im Amte), Frontin. aqu. 2. – von lebl. Subjj., in teretes lignum succedere suras, Ov. met. 11, 80: in locum demortuae carnis viva succedit, Salv. de gub. dei 7, 1, 3. – b) der örtl. Lage nach folgen, ad alteram partem succedunt Ubii, Caes. b.G. 4, 3. § 3. – 2) in ein Verhältnis eintreten, treten, in affinitatis iura, Iustin. 7, 3, 9. – 3) der Zeit nach folgen, nachfolgen, alci, Cic.: aetas aetati succedit, Cic.: tristibus laeta succedunt, Hieron.: orationi, nach einer Redesprechen, Cic. – 4) dem Werte nach folgen, in vicem alcis, Plin.: magnitudini patris, Iustin. – 5) vonstatten gehen, glücken, gelingen (s.M. Müller Anhang II zu Liv. 2, 45, 5), parum succedit quod ago, Ter.: haec prospere succedebant, Cic.: haec propter hiemale tem-
    ————
    pus minus prospere succedebant, Nep.: res nulla successerat, Caes.: postquam nihil conceptae temere spei succedebat, Liv.: Ggstz., nulla res urget magis attonita et in vires suas prona et sive successit, superba, sive frustratur (schief geht), insana, Sen. de ira 3, 1, 5. – absol., succedit, es geht vonstatten, gelingt, si ex sententia successerit, Cic.: si mihi successerit, Planc. in Cic. ep.: coeptis succedebat, Liv.: inceptis succederet, Liv.: fraudi successisset, Liv.: si talibus ducibus succedat, wenn es so hinginge, Liv. – pass., nolle successum patribus, Liv. 2, 45, 5: cum omnia velles mihi successa, Cic. fil. in Cic. ep. 16, 21, 2. – 6) succedit animo mit folg. Infin., es fällt mir ein, de officiis scribere, Ambros. de off. 1, 7, 23.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > succedo

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»